Szukaj na tym blogu

czwartek, 17 lipca 2014

Kadra gra w Wałbrzychu. Sylwetki powołanych



Wczoraj przekonałem się, że zgrupowanie reprezentacji Polski w Wałbrzychu to poważna sprawa, a podejście sztabu szkoleniowego do towarzyskiego meczu z Czechami przypomina bardziej ostatnie treningi przed finałem mistrzostw świata. 

Nasi trenują dwa razy dziennie. Wczoraj postanowiłem wybrać się na popołudniowy trening biało-czerwonych. Niestety, na darmo. Dolnego wejścia na wysokości parkietu strzegło dwóch ochroniarzy, a trybuny z obu stron były zakratowane. Jedyna otwarta droga do hali prowadziła przez hotelowe lobby, gdzie udało mi się spotkać trenera Mike'a Taylora. Dwa dni wcześniej miałem przyjemność przeprowadzić z nim wywiad po konferencji prasowej. Taylor to równy facet, otwarty, nie wywyższający się, bardzo rozmowny i niezwykle kulturalny. Wielu trenerów mogłoby się od niego sporo nauczyć. 

No więc po krótkim small talku z trenerem i minięciu się z Jarosławem Mokrosem (którego na początku nawet nie poznałem) podążyłem w stronę hali, na której zobaczyłem kilkunastu reprezenantów w biało-czerwonych trykotach treningowych. Po jakichś pięciu minutach podbiegł do nas pewien wysportowany facet (trener przygotowania kondycyjnego?) i grzecznie nas wyprosił. Nas, bo byłem z kolegą, który w ręku dzierżył aparat, co wysportowanego faceta śmiertelnie przeraziło. Opuściliśmy więc halę, minęliśmy w hotelowym lobby Rafała Tymińskiego z "Przeglądu Sportowego" i pojechaliśmy do domu. Cóż, by zobaczyć kadrowiczów w akcji trzeba poczekać do piątku.

Tegoroczna reprezentacja BARDZO różni się od tej, która skompromitowała się w zeszłorocznych Mistrzostwach Europy na Słowenii. Nie ma Gortata, Lampego, Koszarka, Szubargi, Chylińskiego, Kelatiego i Ignerskiego. Obejrzałem wszystkie mecze kadry podczas zeszłorocznego czempionatu i zdarzało się, że chowałem twarz w dłoniach lub używałem niewybrednych słów. 

Minął rok, Dirka Bauermanna zastąpił Taylor, a szansę na pokazanie się w kadrze dostanie nowa grupa koszykarzy. Celem w te wakacje jest zakwalifikowanie się do przyszłorocznych ME na Ukrainie. W grupie eliminacyjnej mamy Niemców, Austriaków i Luksemburczyków.

Tych graczy prawdopodobnie zobaczymy w Wałbrzychu w akcji:

Kamil Łączyński – rozgrywający, 25 lat

2013/14: PLK, Rosa Radom – 40 meczów, śr. 21 min, 6.9 pkt, 3.9 as, skuteczność: 52 %(za 2) - 29 % (za 3) - 76 % (za 1)

Koszykówkę ma w genach, jego ojciec Jacek długo biegał po ligowych parkietach i właściwie do dziś nie wiadomo, czy to właśnie nie Łączyński Senior jest pierwszym graczem w historii polskiej koszykówki, który trafił za 3 punkty (o ten tytuł rywalizuje na kartkach historii z naszym Stanisławem Kiełbikiem). Łączyński Junior zapowiadał się świetnie, bo w ekstraklasowej Polonii grał już jako 17-latek. Niestety, jego karierę mocno spowolniły kontuzje. Ostatni sezon był dopiero drugim w jego zawodowej karierze pozbawionym poważniejszych urazów. W ostatnim sezonie zajął z Rosą Radom czwarte miejsce w Tauron Basket Lidze.

Robert Skibniewski – rozgrywający, 31 lat

2013/14: PLK, Śląsk Wrocław – 31 meczów, śr. 29 min, 9.3 pkt, 4.5 as, 2.7 zb, 34-39-86.

Od lat w cieniu Łukasza Koszarka, czasami nawet za Krzysztofem Szubargą. Teraz, pod nieobecność tej dwójki, może być bardzo ważną częścią kadry. Pochodzi z Bielawy, ale jest kojarzony głównie ze Śląskiem Wrocław (grał też w Świeciu, Starogardzie Gdańskim, Włocławku, Zgorzelcu i Koszalinie) w którym debiutował w poważnej koszykówce w wieku 18 lat. Dwukrotny mistrz Polski, dwukrotny wicemistrz, do tego mistrz Słowacji i wicemistrz Czech. W reprezentacji Polski z przerwami od 11 lat. Grał na trzech turniejach finałowych Mistrzostw Europy (2007, 2009, 2011).

Tomasz Śnieg – rozgrywający, 25 lat

2013/14: PLK, Czarni Słupsk – 37 meczów, śr. 20 min, 6.7 pkt, 2.6 zb, 47-50-77

Zaczynał karierę w Jaworznie, ale szybko przeniósł się do Polonii 2011 Warszawa, z którą debiutował w ekstraklasie. Później występował w Koszalinie, Starogardzie Gdańskim i Gdyni (Asseco i Start). Ostatni sezon pod okiem Andreja Urlepa w Słupsku. 

Jakub Dłoniak – obrońca, 31 lat

2013/14: PLK, Rosa Radom – 43 mecze, śr, 24 min, 12.8 pkt, 2.9 zb, 50-43-78

W ekstraklasie zadebiutował późno, bo w wieku 27 lat. Wcześnie był superstrzelcem w I lidze, między innymi w Zniczu Pruszków.  Udowodnił, że różnica pomiędzy I ligą a PLK nie jest aż tak olbrzymia jak mogłoby to się wydawać, bo po koronie króla strzelców w I lidze był najlepszym strzelcem w ekstraklasie (sezon 12/13 w Jeziorze Tarnobrzeg, śr. 20.1 pkt). Odchodzi z Rosy Radom, obecnie szuka klubu.

Michał Michalak – obrońca, 21 lat

2013/14: PLK, Trefl Sopot – 45 meczów, śr. 22 min, 8.9 pkt, 3.6 zb,1.6 as, 49-27-82

Kapitan reprezentacji Polski do lat 17, która w 2010 roku zdobyła wicemistrzostwo świata. Pochodzi z Pabianic, koszykarsko dorastał w ŁKS-ie Łódź oraz Polonii 2011 Warszawa. W 2012 roku wystąpił w Nike Hoop Summit w USA – meczu, na który zaproszenie dostają najzdolniejsi koszykarze młodego pokolenia na świecie. Aktualny brązowy medalista mistrzostw Polski w barwach Trefla Sopot.

Jarosław Mokros – skrzydłowy, 24 lata

2013/14: PLK, Czarni Słupsk – 36 meczów, śr. 17 min, 5.1 pkt, 2.3 zb, 46-43-64

Powołanie go do kadry to największa niespodzianka. Pochodzi z Łodzi i podobnie jak Michalak stawiał pierwsze kroki w ŁKS-ie. Już w wieku 16 lat przeniósł się do Polonii 2011, z którą później święcił triumfy w koszykówce młodzieżowej (mistrzostwo Polski juniorów starszych 2008, MVP finałów). Nigdy nie wyróżniał się szczególnie ani w I lidze, ani w ekstraklasie, ale z pierwszą reprezentacją pracował już w 2011 roku.

Adam Waczyński – obrońca/skrzydłowy, 25 lat

2013/14: PLK, Trefl Sopot – 45 meczów, śr. 29 min, 14.8 pkt, 4.0 zb, 1.6 as, 49-45-82

Wywodzi się z Torunia, ale w ekstraklasie, w wieku 15 lat, debiutował w barwach Prokomu Trefla Sopot. Jego kariera nabrała tempa po rocznym pobycie w naszym Górniku, gdzie jako 19-latek imponował boiskowym spokojem. W ostatnim sezonie był czołową postacią w polskiej lidze, z Treflem zgarnął brązowy medal. Bardzo dobry sezon nie umknął uwadze obserwatorów, dlatego „Waca” przenosi się właśnie do ligi hiszpańskiej, najlepszej w Europie, gdzie będzie bronił barw Rio Natura Monbus z miasta Sanatiago de Compostela. Ma już duże doświadczenie – grał w mistrzostwach Europy 2011 i 2013, Eurolidze i Eurocup.

Przemysław Zamojski – skrzydłowy, 28 lat

2013/14: PLK, Stelmet Zielona Góra – 43 mecze, śr. 28 min, 12.9 pkt, 3.3 zb, 2.7 as, 50-42-91
2013/14: Euroliga - 9 meczów, śr. 31 min, 13.0 pkt, 3.0 as, 53-33-83
2013/14: Eurocup - 4 mecze, śr. 27 min, 8.0 pkt, 2.0 zb, 43-40-100 (2/2)

Pochodzi z Elbląga, ale już w wieku 20 lat zadebiutował w ekstraklasie, w ekipie mistrza Polski z Sopotu. Pierwsze lata w Prokomie miał jednak mało udane, bo rzadko pojawiał się na parkiecie. Więcej grał w rezerwach Prokomu w I i II lidze, gdzie był wyborowym strzelcem (śr. 22.1 pkt w I lidze i 23.0 pkt w II lidze w sezonie 2009/10). Jednym z liderów ekipy z Trójmiasta był od 2011 roku. Ma na koncie sześć tytułów mistrza Polski i grę w ćwierćfinale Euroligi (2010). W 2013 roku wygrał konkurs rzutów za trzy podczas polsko-czeskiego Meczu Gwiazd we Wrocławiu.

Aaron Cel – skrzydłowy, 27 lat

2013/14: PLK, Stelmet Zielona Góra – 45 meczów, śr. 20 min, 6.9 pkt, 3.4 zb, 57-32-76
2013/14: Euroliga - 8 meczów, śr. 21 min, 6.5 pkt, 4.4 zb, 57-33-0 (nie rzucał wolnych) 
2013/14: Eurocup - 6 meczów, śr. 25 min, 8.8 pkt, 62-54-0 (0/2)

Urodzony w Orleanie we Francji, w polskiej rodzinie. Ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Francji. Do Polski trafił w 2011 roku – prosto z drugoligowego francuskiego Nantes. Nad Wisłą zdobył dwa srebrne medale mistrzostw Polski: z Turowem i Stelmetem. Debiutuje w reprezentacji Polski.

Tomasz Gielo – skrzydłowy, 21 lat

2013/14: NCAA (USA), Liberty Flames – 32 mecze, śr. 31 min, 10.9 pkt, 5.9 zb, 46% z gry, 40% za 3

Kolejny przedstawiciel wicemistrzów świata do lat 17. Dla przeciętnego kibica pochodzący ze Szczecina koszykarz pozostaje anonimowy, bo nigdy nie grał nawet w polskiej ekstraklasie. Od 2011 roku jest za Oceanem, gdzie reprezentuje mało znaną uczelnię Liberty ze stanu Wirginia, na której swego czasu grał Seth Curry, młodszy brat Stephena Curry’ego z Golden State Warriors. W ostatnim sezonie Gielo prezentował się bardzo dobrze, ale jego Flames wygrało tylko 11 z 32 meczów i zakończyło rozgrywki na etapie swojej konferencji. Dobre statystyki Polaka w specyficznej lidze uczelnianej ciężko jednak przełożyć na europejski grunt, dlatego przydatność Tomka w kadrze pozostaje niewiadomą.

 Adam Hrycaniuk – środkowy, 30 lat

2013/14: PLK, Stelmet Zielona Góra, 47 meczów, śr. 15 min, 5.6 pkt, 5.1 zb, 49- nie rzucał za 3 - 73
2013/14: Euroliga - 10 meczów, śr. 13 min, 3.4 pkt, 3.5 zb, 42 - nie rzucał za 3 - 36 (4/11).
2013/14: Eurocup - 6 meczów, śr. 13 min, 3.8 pkt, 3.5 zb, 1.5 as, 48- nie rzucał za 3 - 60

Po raz pierwszy zaprezentował się szerszej publiczności w Polsce w 2008 roku, gdy powrócił z wojaży po amerykańskich uczelniach i podpisał umowę z (wtedy) Asseco Prokomem Sopot. W USA spędził jeden sezon na świetnej uczelni Cincinnati, gdzie przed nim grał Kenyon Martin, a po nim Lance Stephenson – obaj bardzo dobrze znani fanom NBA. Reprezentował Polskę na Mistrzostwach Europy w 2011 (jeden z liderów zespołu) i 2013 roku (daleko w rotacji z powodu obecności Gortata). Czterokrotny mistrz Polski i ćwierćfinalista Euroligi 2010.

Damian Kulig – środkowy/skrzydłowy, 26 lat

2013/14: PLK, Turów Zgorzelec, 44 mecze, śr. 25 min, 14.3 pkt, 5.8 zb, 60-42-83
2013/14: Liga VTB - 18 meczów, śr. 22 min, 14.4 pkt, 4.3 zb, 59-46-84

W poprzednim sezonie skreślony z reprezentacji razem z Tomkiem Gielo  tuż przed mistrzostwami. W ekstraklasie gra nieprzerwanie od pięciu lat robiąc stałe postępy. Od dwóch lat gra w Zgorzelcu. W ostatnim sezonie był jednym z liderów Turowa, z którym sięgnął po pierwsze w historii klubu mistrzostwo Polski.

Szymon Szewczyk – środkowy, 32 lata

2013/14: LEGA Basket Serie A (Włochy), Acea Rzym, 15 meczów, śr. 14 min, 6.7 pkt, 2.4 zb, 54-38-85

Najbardziej doświadczony w obecnej kadrze. Prawdziwy obieżyświat. Grał w Niemczech (Energie Brunszwik, Alba Berlin), na Słowenii (Olimpija Ljubljana), w Rosji (Lokomotiv Rostov) i przede wszystkim we Włoszech (Scafati Basket, Air Avellino, Venezia Mestre, Virtus Rzym). W 2003 roku wybrany w drafcie przez Milwaukee Bucks z dość wysokim, 35. numerem. Przygodę z koszykówką za oceanem zakończył na ligach letnich. Uczestnik trzech mistrzostw Europy (2007, 2009, 2011). Ostatni euroczempionat komentował w Polsacie Sport, bo z gry wyeliminowała go kontuzja. Od stycznia 2014 roku związany z Aceą Rzym (dawny Virtus/Lottomatica), z którą dotarł do półfinału ligi (porażka 1:4 ze Sieną, późniejszym wicemistrzem kraju).

Poniższej trójki na treningu nie widziałem, ale mają dołączyć do kadry i walczyć o miejsce w składzie na eliminacje. Z tego co na konferencji prasowej mówił trener Taylor nie zagrają w Wałbrzychu, bo ich późniejszy przyjazd powoduje, że będą mieć spore zaległości taktyczne. Poza tym, Ponitka i Czyż są aktualnie nie w pełni sił.

Przemysław Karnowski – środkowy, 21 lat

2013/14: NCAA (USA), Gonzaga Bulldogs, 25.3 min, 10.4 pkt, 7.1 zb, 1.7 bl, 60 – 0 (0/1) – 50.

Pochodzi z Torunia. Wicemistrz świata 2010, wybrany do najlepszej piątki turnieju. W 2011 roku uczestniczył w Nike Hoop Summit. Po jednym sezonie w ekstraklasie w barwach Siarki Jeziora Tarnobrzeg przeniósł się na renomowaną amerykańską uczelnię Gonzaga, która wyprodukowała mnóstwo koszykarzy do NBA. Są duże szanse, że w przyszłości Przemek może być kolejnym produktem uczelni ze stanu Waszyngton w najlepszej lidze świata. Na razie najbardziej znanym „buldogiem” w NBA pozostaje John Stockton. Karnowski to uczestnik mistrzostw Europy 2013.

Mateusz Ponitka, obrońca, 21 lat

2013/14: Ethias League (Belgia), Telenet Oostende -  35 meczów, śr. 20 min, 10.5 pkt, 3.0 zb, 54% z gry, 37% za 3, 70% za 1.
2013/14: Eurocup - 15 meczów, śr. 20 min, 8.9 pkt, 3.2 zb, 1.7 as, 53-36-63

Lider reprezentacji Polski U-17 – wicemistrzów świata, wybrany także do najlepszej piątki turnieju. Mistrz I ligi z Politechniką Warszawa 2011. Uczestnik Nike Hoop Summit z 2011 roku. Mistrz Polski 2012 z Asseco Prokomem, mistrz Belgii 2014. W tym roku zgłosił się do draftu do NBA, by ostatecznie się wycofać i prawdopodobnie szukać swojej szansy w przyszłym roku. Dwukrotny uczestnik Meczu Gwiazd polskiej ligi (2012, 2013 w meczu przeciwko czeskim gwiazdom). Pomimo młodego wieku grał już e Eurolidze i Eurocup. Uczestnik ME 2013.

Olek Czyż – skrzydłowy, 24 lata

2013/14: NBDL (USA), Canton Charge, 37 meczów, śr. 23 min, 11.2 pkt, 6.6 zb, 48% z gry -33% za 3- 66% za 1

Urodzony w Gdyni, szkołę średnią kończył za Wielką Wodą, w Reno w stanie Nevada. Zrobiło się o nim głośno, gdy w 2008 roku trafił na legendarną uczelnię Duke. Pod okiem Mike’a Krzyzewskiego kariery jednak nie zrobił i przeniósł się do Nevady. Po solidnym roku w Virtusie Rzym szukał szansy na dostanie się do NBA. Niewiele brakowało, a mielibyśmy kolejnego Polaka w najlepszej lidze świata, bo znany ze spektakularnych wsadów Czyż grał dla Milwaukee Bucks w rozgrywkach przedsezonowych. Ostatecznie skreślono go ze składu w ostatniej chwili, tuż przed początkiem sezonu regularnego. Karierę kontynuował na zapleczu NBA, a nowy sezon rozpocznie ponownie w lidze włoskiej, ale tym razem w Enei Brindisi – 5. zespole sezonu regularnego 2013/14.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz