Już 30 czerwca na Łotwie ruszają Mistrzostwa Świata U-19 (rocznik 1992 i młodsi) z udziałem reprezentacji Polski. Decyzją PZKosz oraz młodzieżowych reprezentacji, nasi jadą na Kurlandię zawodnikami rok, a nawet dwa lata młodszymi. Biało-Czerwoni to w takim układzie ta sama drużyna, która w 2010 roku w Niemczech zdobyła srebro MŚ U-17, a w tym roku w lipcu powalczy jeszcze we Wrocławiu o tytuł w ME U-18. Uff. Ciężki rok dla podopiecznych trenera Szambelana.
O łotewskich Mistrzostwach Świata U-19 w mediach informacji jest jak na lekarstwo. Myślami kibice są już w stolicy Dolnego Śląska na ME U-18, gdzie Mateusz Ponitka i spółka są faworytem do złota. Na Łotwie od zespołu z - pozwólmy sobie śmiało na to określenie - złotego rocznika nie powinniśmy oczekiwać cudów. Rywalizacja z rok czy dwa lata starszymi koszykarzami na tym poziomie może być trudna. Nie ulega wątpliwości, że Polaków czeka nie lada wyzwanie.
Grę na MŚ U-19 2011 Polacy zapewnili sobie szóstym miejscem w zeszłorocznych ME U-18. Wtedy to Polacy grali składem z niezbyt zdolnego rocznika 1992, wspieranym najlepszymi zawodnikami z rocznika 1993. Na MŚ graczy z '92 decyzją związku nie zobaczymy. Kadra Szambelana ma okazję potraktować łotewskie zawodny jako preludium wrocławskich ME, gdzie nasz "złoty rocznik" zagra już z rówieśnikami. A oto pełne zestawienie Polaków, którym w grupie A przyjdzie się zmierzyć w Valmierze z Rosją, Brazylią i Tunezją:
(Przynależność klubowa z sezonu 2010/11)
Grzegorz Grochowski - rozgrywający, 178 cm, SMS PZKosz Władysławowo
Mateusz Ponitka - niski skrzydłowy, 196 cm, AZS Politechnika Warszawa
Przemysław Karnowski - środkowy, 213 cm, SMS PZKosz Władysławowo
Jakub Koelner - rzucający obrońca, 180 cm, WKK Wrocław
Piotr Niedźwiedzki - silny skrzydłowy, 210 cm, WKK Wrocław
Michał Michalak - rzacający obrońca, 195 cm, Polonia 2011 Warszawa
Daniel Szymkiewicz - rzucający obrońca, 191 cm, Trefl Sopot
Tomasz Gielo - silny skrzydłowy, 203 cm, SMS PZKosz Władysławowo
Paweł Śpica - rzucający obrońca, 180 cm, Polonia Warszawa
Łukasz Bonarek - silny skrzydłowy, 200 cm, MKS Znicz Basket Pruszków
Jan Grzeliński - rozgrywający, 174 cm, WKK Wrocław
Michał Pietrzak - silny skrzydłowy, 200 cm, TKM Włocławek
Mateusz Ponitka - niski skrzydłowy, 196 cm, AZS Politechnika Warszawa
Przemysław Karnowski - środkowy, 213 cm, SMS PZKosz Władysławowo
Jakub Koelner - rzucający obrońca, 180 cm, WKK Wrocław
Piotr Niedźwiedzki - silny skrzydłowy, 210 cm, WKK Wrocław
Michał Michalak - rzacający obrońca, 195 cm, Polonia 2011 Warszawa
Daniel Szymkiewicz - rzucający obrońca, 191 cm, Trefl Sopot
Tomasz Gielo - silny skrzydłowy, 203 cm, SMS PZKosz Władysławowo
Paweł Śpica - rzucający obrońca, 180 cm, Polonia Warszawa
Łukasz Bonarek - silny skrzydłowy, 200 cm, MKS Znicz Basket Pruszków
Jan Grzeliński - rozgrywający, 174 cm, WKK Wrocław
Michał Pietrzak - silny skrzydłowy, 200 cm, TKM Włocławek
W składzie znalazło się 10 z 12 zeszłorocznych wicemistrzów świata U-17. Z tamtej ekipy brakuje kontuzjowanego Filipa Matczaka oraz Dawida Kołakowskiego, który nie dostał powołania. W ich miejsce obiecujący rozgrywający z rocznika 1994 - Jan Grzeliński oraz dość niespodziewanie blondyn z Włocławka, czyli Michał Pietrzak. W kadrze rzutem na taśmę znalazł się Paweł Śpica, który także ma na ścianie w pokoju srebrny medal MŚ, z tą różnicą że po tamtej imprezie nabawił się odcisków od zbyt długiego przesiadywania na ławce rezerwowych. Gracz Polonii Warszawa wygryzł ze składu innego koszykarza ze stolicy, mającego za sobą sezon w I lidze Macieja Kucharka. O potencjale naszej drużyny wiadomo już wiele. Dość podkreślić, że Ponitka oraz Piotr Niedźwiedzki dostali również powołania do szerokiej kadry seniorów na Eurobasket na Litwie (wrzesień 2011). Najbardziej w naszym zespole liczymy oczywiście na naszego lidera Mateusza Ponitkę, który bez wątpienia w swojej kategorii wiekowej jest jednym z najlepszych koszykarzy na świecie.
A jak prezentują się nasi rywale ?
Brazylia
Canarinhos przegrali tylko raz w ubiegłorocznych Mistrzostwach Obu Ameryk U-18. Jedyna porażka (tylko trzypunktowa) miała miejsce z niejaką... ekipą USA, która niczym walec przejechała się po pozostałych rywalach. Zespół z kraju samby do zwycięstw prowadzi tandem Raul Togni Neto oraz Lucas Nogueira. Ten pierwszy (śr. 15.4 pkt i 5.2 w eliminacjach) to obwodowy, który był w seniorskiej kadrze Brazylii na MŚ w Turcji. Drugi to podkoszowy z hiszpańskiej ACB, a konkretnie z Estudiantes Madryt. Nogueira w eliminacjach notował średnio 15.6 pkt i 10.0 zb.
Rosja
Nasi wschodni sąsiedzi to wicemistrzowie Europy U-18 z 2010 roku. W finale młodzi Rosjanie z rocznika 1992 nie dali rady Litwie. Zespół rosyjski jest bardzo zbilansowany, gdzie ciężko jest znaleźć wyraźnych liderów. Niemniej jednak, szczególną uwagę należy zwrócić na rzucającego obrońcę Niżnego Nowograd, Dmitrija Kułagina, Siergieja Karasewa (200 cm. rocznik 1993, Triumph Moskwa Region), Vladislava Triuszkina (200 cm, rocznik 1993, Spartak Widnoje) oraz na Aleksandra Varnakowa (185 cm, Triumph).
Tunezja
Zespół z północy Afryki to kopciuszek naszej grupy. Młodzi Tunezyjczycy to wicemistrzowie kontynentu z zeszłego roku, gdzie dwukrotnie lepsi okazali się Egipcjanie. Liderem zespołu jest Aymen Ben Mahmoud - rozgrywając grający na co dzień w Sousse - dobrze znanym Polakom kurorcie wypoczynkowym.
MŚ na Łotwie to 16 ekip podzielonych na cztery grupy. Do następnej rundy wchodzą po trzy najlepsze drużyny z każdej z grup.
W takim geście Mateusza Ponitkę chcemy oglądać jak najczęściej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz